Korona duńska

|lata w obiegu = |bank centralny = Narodowy Bank Duński
(''Danmarks Nationalbank'') |mennica = |poziom inflacji = 0,4% (2016) |podział = 1 korona = 100 øre |banknoty = 50, 100, 200, 500, 1000 koron |monety = 1, 2, 5, 10, 20 koron
50 øre |commons = Danish coins }} thumb|240px|Moneta 2-koronowa z 1912 roku z okazji wstąpienia na tron duński [[Chrystian X|Chrystiana X]] Korona duńska – jednostka monetarna w Danii oraz terytoriach zależnych Danii: Wyspach Owczych i Grenlandii.

W języku duńskim korona nazywa się ''krone'' (liczba mnoga: ''kroner''). 1 ''krone'' dzieli się na 100 ''øre'' (w l. mn. i poj.). Międzynarodowy kod (→ISO 4217) waluty duńskiej to DKK. Monety występują w nominałach 1, 2, 5, 10, 20 koron i 50 øre. Z dniem 1 października 2008 roku została wycofana moneta 25 øre (możliwa wymiana w bankach do dnia 1 października 2011 roku). Banknoty 50, 100, 200, 500 i 1000 koron.

Korona jako środek płatniczy została wprowadzona w Danii w 1873 roku jako wynik stworzenia Skandynawskiej Unii Monetarnej. Do Unii oprócz Danii należały Szwecja i Norwegia. Unia rozpadła się po I wojnie światowej, jednak państwa skandynawskie postanowiły zachować nazwę waluty – dlatego jednostka monetarna w Szwecji i Norwegii również nazywa się koroną.

Dania jest państwem Unii Europejskiej zwolnionym na mocy traktatu z Maastricht z obowiązku wprowadzenia u siebie waluty euro. W 2000 roku odbyło się dodatkowo referendum, w którym 53,2% społeczeństwa duńskiego odrzuciło pomysł wprowadzenia euro. Rząd Andersa Fogh Rasmussena zapowiadał kolejne referendum w tej sprawie w 2004, jednak do tego nie doszło. Źródło: Wikipedia